Beyağaç

Turkish

Beyağaç ilçesi

Etymology

From bey +‎ ağaç.

Pronunciation

• IPA^(key): /be.jɑːt͡ʃ/

Proper noun

Beyağaç

1. A town and district of Denizli, Turkey

Declension

    declension of Beyağaç

	singular	plural
nominative	Beyağaç	Beyağaçlar / Beyağaç'lar
accusative	Beyağaç'ı	Beyağaçları / Beyağaç'ları
dative	Beyağaç'a	Beyağaçlara / Beyağaç'lara
locative	Beyağaç'ta	Beyağaçlarda / Beyağaç'larda
ablative	Beyağaç'tan	Beyağaçlardan / Beyağaç'lardan
genitive	Beyağaç'ın	Beyağaçların / Beyağaç'ların

    possessive of Beyağaç

	singular	plural
benim (my)	Beyağaç'ım	Beyağaçlarım / Beyağaç'larım
senin (your)	Beyağaç'ın	Beyağaçların / Beyağaç'ların
onun (his/her/its)	Beyağaç'ı	Beyağaçları / Beyağaç'ları
bizim (our)	Beyağaç'ımız	Beyağaçlarımız / Beyağaç'larımız
sizin (your)	Beyağaç'ınız	Beyağaçlarınız / Beyağaç'larınız
onların (their)	Beyağaç'ı / Beyağaçları / Beyağaç'ları	Beyağaçları / Beyağaç'ları

Derived terms

• Beyağaçlı