Brzomil
Old Czech
editPronunciation
editProper noun
editBrzomil m pers
- a male given name
Declension
editDeclension of Brzomil (hard o-stem)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | Brzomil | Brzomily | Brzomili, Brzomilové |
genitive | Brzomila | Brzomilú | Brzomilóv |
dative | Brzomilu, Brzomilovi | Brzomiloma | Brzomilóm |
accusative | Brzomila | Brzomily | Brzomily |
vocative | Brzomile | Brzomily | Brzomili, Brzomilové |
locative | Brzomilu, Brzomilovi | Brzomilú | Brzomiléch |
instrumental | Brzomilem | Brzomiloma | Brzomily |
See also Appendix:Old Czech nouns and Appendix:Old Czech pronunciation.
References
edit- Jan Gebauer (1903–1916) “Brzomil”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění