Flores perfecti dicuntur qui omnibus hiſce partibus donati ſunt: imperfecti, qui harum partium aliquâ carent. Nos tamen in hoc opere florem perfectum vocamus quicunque petalis ſeu foliis fugacibus coloratis conſtat, ſive calycem habeat, ut plerique, ſive non, ut Calthæ paluſtris, Anemones & bulboſarum nonnullarum flores; imperfectum qui apetalos eſt, ſeu foliis illis fugacibus, coloratis caret: Hunc etiam ſtamineum vocamus, quia ſtaminibus & calyce duntaxat conſtat. Sub ſtaminibus etiam ſtylum comprehendimus quo pauciſſimi flores carent.
ibidem, Hiſtoriæ Plantarum liber Quartus. Qui eſt De Herbis flore imperfecto, ſeu apetalo ſtamineove., page 155:
Præter herbas hac Tabulâ comprehenſas alias adhuc aliquammultas flore imperfecto ſeu apetalo huic Sectioni addidimus, quarum quoniam flores & ſemina, eorúmque ſitus, figura aliâque accidentia nobis nondum probè obſervata & perſpecta ſunt locum iis ſuum & proprium in Tabula aſſignare non potuimus.
1689–1690, Paulus Hermannus, Floræ Lugduno-Batavæ flores ſive Enumeratio Stirpium Horti Lugduno-Batavi methodo, Naturæ veſtigiis inſiſtente, diſpoſitarum, & Anno 1689. in lectionibus tam publicis quam privatis expoſitarum a Paulo Hermanno Med. & Botan. P. P. nunc vero in gratiam Botanophilorum primum in lucem editarum opera Lotharii Zumbach condicti Coesfeld Medicin. Candid., Lugdunum Batavorum: Fredericus Haaring., published 1690, page 138:
PLANTÆ VulgòAPETALÆdictæ, emendentur hoc modo: Plantæ floribus vel ſtamineis & bracteatis, petalis perfectis carentibus, vel ubi perfectis petalis inſtructi videntur, pro ſeminum vaſculis & calicibus inſervientibus, vel à calicibus ſeu vaſculus minus evidenter diſtinctis.
Plantis ad bina iſta ſumma genera propriè ſpectantibus, breviter jam expoſitis, ad aliud plantarum genus, quaſi peculiare, & à prioribus iſtis binis quodammodo diverſum deſcendimus: Ad Plantas nimirum Apetalas, Stamineas & Muſcoſas.
Cùm prioribus ſolùm petalis exornetur Sambucus Roſea in hortis coli ſolita, notiſſima ob globum nivis, cui ſimilis nomen debet in vernaculâ, ſterilis etiam in totum & frugiperda notatur, ab Hortulanis & Botanicis confirmatur. Aliàs plantarum flores apetali imperfecti audiunt.
1697, Virgilius Falugius Florentinus, “Index Vocum abſtruſiorum, quæ in hoc Opuſculo continentur.” (pages 103–128), in Proſopopœiæ Botanicæ, ſive Nomenclator Botanicus. Pro Rei Herbariæ Candidato Doctore Rainerio de la Grange Pronepote. Xeniolum hoc Cordis ſui Hoſpiti Gratiſſimo, Botanographorum Summo D. Auguſto Quirino Rivino Offert D. Virgilius Falugius Florentinus Viſitator Generalis Vallumbroſanus., Florentia: Antonius Maria de Albizzinis, pages 113–114, s.v.Flos imperfectus:
Flos imperfectus, ſeu apetalus, aut ſtamineus eſt ille, qui cùm ſemini prævius, aut contiguus ſit, nec defluit, nec marceſcit antequam ſemen matureſcat, quique foliis illis fugacibus coloratis, ſeu petalis caret.
1701–1703, Casparus Commelin, Præludia Botanica ad Publicas Plantarum exoticarum demonſtrationes, dicta in Horto Medico, cum demonſtrationes exoticarum 3 Octobris 1701, & 29 Maji 1702. ex auctoritate Nobiliſſimorum & Ampliſſimorum D. Conſulum auſpicaretur. His accedunt Plantarum rariorum & exoticarum, in præludiis Botanicis recenſitarum, Icones & Deſcriptiones., Lugdunum Batavorum: Fredericus Haringh., published c. 19th January 1703, pages 18–19, s.v.Ricinus:
Ricini florem habent apetalum, hoc eſt, imperfectum, plurimis ſcilicet ſtaminibus ex calyce ſurgentibus conſtantem, ſed ſterilem, embryones a floribus in eadem planta ſejuncti in fructum abeunt tribus cavitatibus totidem ſemina continentem.
1703, Joannes Rajus, “Interpretatio Vocum paulo obſcuriorum, Quæ in hoc opuſculo occurrunt.” (pages 197–202), in Methodus Plantarum emendata et aucta. In quâ Notæ maxime Characteriſticæ exhibentur, quibus Stirpium Genera tum ſumma, tum infima cognoſcuntur & à ſe mutuo dignoſcuntur, Non neceſſariis omiſſis. Accedit Methodus Graminum, Juncorum et Cyperorum Specialis., Londinium · Amstelædamum: Samuel Smith & Benjaminus Walford · Johannes & Ægidius Janssonio-Waasbergii, page 199, s.v.Julus, Amentum, Nucamentum.:
Julus, Amentum, Nucamentum. Congeries floſculorum apetalorum & ut plurimum ſterilium, vermis alicujus effigie, dependens ab Arboribus inſtar lori.
Knavvel eſt Plantæ genus flore regulari pentapetalo ſemine nudo unico. Rupp. 76. Videtur autem hæc herba vaſculifera potius, quam ſeminibus nudis eſſe Dillenio App. 95. qui præterea illam non pentepetalam ſed apetalam exiſtimat.
a.1455, El Tostado, El comento o expoſicion de Euſebio, quinta parte, Salamanca, published 1506, Cap̃. diij. Poꝛ Japetides el juglar renia la pluma enla mano ⁊ apartado delos peleantes., fol. clxxxv.ᵛ/2:
Tercero ꝑa acuſar poꝛ el contrario apetalus de eꝛta muerte.
