1830, Caii Plinii Secundi Historiae naturalis libri XXXVII, edided by L. Desfontaines, page 409 (in a note):
Ederae quam chrysocarpon. Haec verbis fere totidem Plin. Val. III, 12 : « Est edera, inquit, quae chrysocarpos appellatur, propterea quod fert grana aurei coloris, etc. » Apul. item, cap. cxix, t. I. H. — De edera chrysocarpo, quam nihil nisi Hed. Helicis varietatem esse bene animadvertit Anguillara, p. 180 sq. conf. quae dicta sunt lib. XVI, cap. 62 Ed.
1856, Prodromus systematis naturalis regni vegetabilis, sive enumeratio...:
A R. cuneifolio (cujus var. β forsan hue spectat) et R. chrysocarpo foliis longioribus acutisque et floribus [...]
1890, Botanische Jahrbücher für Systematik, Pflanzengeschichte und ...:
Septa externe saepe inconspicua in Junco supino, chrysocarpo, Thomasii, Mandoni, rhilensi, pusillo et speciebus afflnibus.
