- late AD 4th C.?, Diomedes Grammaticus (author), Theodor Heinrich Gottfried Keil (editor), De Oratione et Partibus Orationis et Vario Genere Metrorum libri III in Grammatici Latini, volume I: Flavii Sosipatri Charisii Artis grammaticae libri V & Diomedis Artis grammaticae libri III & Ex Charisii Arte grammatica excerpta (1857), part ii, §: “De nomine”, page 324, lines 8–9:
- Paronyma sunt quae ab alio quodam trahuntur et nihil de supra memoratis significant, ut equus eques.
- ante AD 430, Aurelius Augustinus Hipponensis (author), Florentius Bourgoinus (editor), Opera Omnia, volume I (1531), “Categorię decem ex Ariſtotelis libro non verſæ, ſed decerptæ”, 59/3:
- Propterea recte paronymum dictum eſt, quod aliunde nomen acceperit.
- ante 1500, Georgius Valla, De expedita ratione argumentandi libellus in Georgii Trapezuntii De re dialectica liber (1545), 194:
- Locum medium inter hæc quatuor obtinens, homonyma, inquam, polyonyma, & ſynonyma, & heteronyma, eſt paronymum.
- 1502, Ambrosius Calepinus, Dictionarium Latinum, s.v. “Paronymon”:
- Paronymon.nomen ab alio deriuatum.
