Turkish

edit

Etymology

edit

From Danimarka + -ca.

Proper noun

edit

Danimarkaca

  1. Danish (language)

Declension

edit
Inflection
Nominative Danimarkaca
Definite accusative Danimarkacayı
Singular Plural
Nominative Danimarkaca
Definite accusative Danimarkacayı
Dative Danimarkacaya
Locative Danimarkacada
Ablative Danimarkacadan
Genitive Danimarkacanın

Synonyms

edit