Derecik

Turkish

Etymology

From dere +‎ -cik

Proper noun

Derecik

1. A town and district in Hakkâri province, Turkey

Declension

    declension of Derecik

	singular	plural
nominative	Derecik	Derecikler / Derecik'ler
accusative	Derecik'i	Derecikleri / Derecik'leri
dative	Derecik'e	Dereciklere / Derecik'lere
locative	Derecik'te	Dereciklerde / Derecik'lerde
ablative	Derecik'ten	Dereciklerden / Derecik'lerden
genitive	Derecik'in	Dereciklerin / Derecik'lerin

    possessive of Derecik

	singular	plural
benim (my)	Derecik'im	Dereciklerim / Derecik'lerim
senin (your)	Derecik'in	Dereciklerin / Derecik'lerin
onun (his/her/its)	Derecik'i	Derecikleri / Derecik'leri
bizim (our)	Derecik'imiz	Dereciklerimiz / Derecik'lerimiz
sizin (your)	Derecik'iniz	Derecikleriniz / Derecik'leriniz
onların (their)	Derecik'i / Derecikleri / Derecik'leri	Derecikleri / Derecik'leri

Derived terms

• Derecikli

Further reading

• Nişanyan, Sevan (2010–) “Derecik”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)