Didim

Turkish

Didim ilçesi

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دیدیم (Didim), itself from Ancient Greek Δίδυμα (Díduma).

Pronunciation

• IPA^(key): /di.dim/

Proper noun

Didim

1. A town and district of Aydın, Turkey

Declension

    declension of Didim

	singular	plural
nominative	Didim	Didimler
accusative	Didim'i	Didimleri
dative	Didim'e	Didimlere
locative	Didim'de	Didimlerde
ablative	Didim'den	Didimlerden
genitive	Didim'in	Didimlerin

    possessive of Didim

	singular	plural
benim (my)	Didim'im	Didimlerim / Didim'lerim
senin (your)	Didim'in	Didimlerin / Didim'lerin
onun (his/her/its)	Didim'i	Didimleri / Didim'leri
bizim (our)	Didim'imiz	Didimlerimiz / Didim'lerimiz
sizin (your)	Didim'iniz	Didimleriniz / Didim'leriniz
onların (their)	Didim'i / Didimleri / Didim'leri	Didimleri / Didim'leri

Derived terms

• Didimli