Duygu

See also: duygu and duyğu

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /duj.ɡu/

Proper noun

Duygu

1. a female given name from the common noun duygu (“feeling”)

Declension

    declension of Duygu

	singular	plural
nominative	Duygu	Duygular / Duygu'lar
accusative	Duygu'yu	Duyguları / Duygu'ları
dative	Duygu'ya	Duygulara / Duygu'lara
locative	Duygu'da	Duygularda / Duygu'larda
ablative	Duygu'dan	Duygulardan / Duygu'lardan
genitive	Duygu'nun	Duyguların / Duygu'ların

    possessive of Duygu

	singular	plural
benim (my)	Duygu'm	Duygularım / Duygu'larım
senin (your)	Duygu'n	Duyguların / Duygu'ların
onun (his/her/its)	Duygu'su	Duyguları / Duygu'ları
bizim (our)	Duygu'muz	Duygularımız / Duygu'larımız
sizin (your)	Duygu'nuz	Duygularınız / Duygu'larınız
onların (their)	Duygu'su / Duyguları / Duygu'ları	Duyguları / Duygu'ları