Eruh
Turkish
editEtymology
editInherited from Ottoman Turkish اروه (Eruh).
Proper noun
editEruh
Declension
edit declension of Eruh
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Eruh | Eruhlar / Eruh'lar |
accusative | Eruh'yu | Eruhları / Eruh'ları |
dative | Eruh'ya | Eruhlara / Eruh'lara |
locative | Eruh'da | Eruhlarda / Eruh'larda |
ablative | Eruh'dan | Eruhlardan / Eruh'lardan |
genitive | Eruh'nun | Eruhların / Eruh'ların |
possessive of Eruh
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Eruh'm | Eruhlarım / Eruh'larım |
senin (your) | Eruh'n | Eruhların / Eruh'ların |
onun (his/her/its) | Eruh'su | Eruhları / Eruh'ları |
bizim (our) | Eruh'muz | Eruhlarımız / Eruh'larımız |
sizin (your) | Eruh'nuz | Eruhlarınız / Eruh'larınız |
onların (their) | Eruh'su / Eruhları / Eruh'ları | Eruhları / Eruh'ları |
Derived terms
editFurther reading
edit- Nişanyan, Sevan (2010–) “Eruh”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)