Esenler
Turkish edit
Etymology edit
From nominative plural of esen.
Pronunciation edit
Proper noun edit
Esenler
Declension edit
declension of Esenler
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Esenler | Esenlerler / Esenler'ler |
| accusative | Esenler'i | Esenlerleri / Esenler'leri |
| dative | Esenler'e | Esenlerlere / Esenler'lere |
| locative | Esenler'de | Esenlerlerde / Esenler'lerde |
| ablative | Esenler'den | Esenlerlerden / Esenler'lerden |
| genitive | Esenler'in | Esenlerlerin / Esenler'lerin |
possessive of Esenler
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Esenler'im | Esenlerlerim / Esenler'lerim |
| senin (your) | Esenler'in | Esenlerlerin / Esenler'lerin |
| onun (his/her/its) | Esenler'i | Esenlerleri / Esenler'leri |
| bizim (our) | Esenler'imiz | Esenlerlerimiz / Esenler'lerimiz |
| sizin (your) | Esenler'iniz | Esenlerleriniz / Esenler'leriniz |
| onların (their) | Esenler'i / Esenlerleri / Esenler'leri | Esenlerleri / Esenler'leri |