Evren

See also: evren

Turkish

Evren ilçesi

Etymology

From evren (“cosmos, the universe”) after Kenan Evren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ev.ren/

Proper noun

Evren

1. a male given name from Old Turkic
2. a female given name from Old Turkic
3. A town and district of Ankara, Turkey
4. a surname

Declension

    declension of Evren

	singular	plural
nominative	Evren	Evrenler
accusative	Evren'i	Evrenleri
dative	Evren'e	Evrenlere
locative	Evren'de	Evrenlerde
ablative	Evren'den	Evrenlerden
genitive	Evren'in	Evrenlerin

    possessive of Evren

	singular	plural
benim (my)	Evren'im	Evrenlerim / Evren'lerim
senin (your)	Evren'in	Evrenlerin / Evren'lerin
onun (his/her/its)	Evren'i	Evrenleri / Evren'leri
bizim (our)	Evren'imiz	Evrenlerimiz / Evren'lerimiz
sizin (your)	Evren'iniz	Evrenleriniz / Evren'leriniz
onların (their)	Evren'i / Evrenleri / Evren'leri	Evrenleri / Evren'leri

Derived terms

• Evrenli