Czech edit

Pronunciation edit

Noun edit

Fince

  1. dative/locative singular of Finka

Turkish edit

Etymology edit

From Fin (Finnish person) +‎ -ce (suffix that makes language names from nationalities).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /findʒɛ/
  • Hyphenation: fin‧ce

Proper noun edit

Fince

  1. Finnish language

Declension edit

Inflection
Nominative Fince
Definite accusative Finceyi
Singular Plural
Nominative Fince
Definite accusative Finceyi
Dative Finceye
Locative Fincede
Ablative Finceden
Genitive Fincenin