Göktürkçe
Turkish
edit
Etymology
editGöktürk (“Celestial Turk”) + -çe (derivative suffix)
Proper noun
editGöktürkçe
- Old Turkic language; the language of Göktürks.
Declension
edit| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | Göktürkçe | |
| Definite accusative | Göktürkçeyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | Göktürkçe | — |
| Definite accusative | Göktürkçeyi | — |
| Dative | Göktürkçeye | — |
| Locative | Göktürkçede | — |
| Ablative | Göktürkçeden | — |
| Genitive | Göktürkçenin | — |