Gümülcine

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish گوملجنه (Gümülcine).

Pronunciation

• IPA^(key): [ɟʏmʏldʒinɛ]
• Hyphenation: Gü‧mül‧ci‧ne

Proper noun

Gümülcine

1. Komotini (the capital city of Rhodope in East Macedonia and Thrace, in northeast Greece)

Declension

    Declension of Gümülcine

	singular	plural
nominative	Gümülcine	Gümülcineler / Gümülcine'ler
accusative	Gümülcine'yi	Gümülcineleri / Gümülcine'leri
dative	Gümülcine'ye	Gümülcinelere / Gümülcine'lere
locative	Gümülcine'de	Gümülcinelerde / Gümülcine'lerde
ablative	Gümülcine'den	Gümülcinelerden / Gümülcine'lerden
genitive	Gümülcine'nin	Gümülcinelerin / Gümülcine'lerin

    Possession of Gümülcine

	singular	plural
benim (my)	Gümülcine'm	Gümülcinelerim / Gümülcine'lerim
senin (your)	Gümülcine'n	Gümülcinelerin / Gümülcine'lerin
onun (his/her/its)	Gümülcine'si	Gümülcineleri / Gümülcine'leri
bizim (our)	Gümülcine'miz	Gümülcinelerimiz / Gümülcine'lerimiz
sizin (your)	Gümülcine'niz	Gümülcineleriniz / Gümülcine'leriniz
onların (their)	Gümülcine'si / Gümülcineleri / Gümülcine'leri	Gümülcineleri / Gümülcine'leri

Derived terms

• Gümülcineli