Hatice
Turkish
editEtymology
editInherited from Ottoman Turkish [Term?], from Arabic خَدِيجَة (ḵadīja).
Pronunciation
editProper noun
editHatice
- a female given name from Arabic
Declension
edit Declension of Hatice
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Hatice | Haticeler / Hatice'ler |
| accusative | Hatice'yi | Haticeleri / Hatice'leri |
| dative | Hatice'ye | Haticelere / Hatice'lere |
| locative | Hatice'de | Haticelerde / Hatice'lerde |
| ablative | Hatice'den | Haticelerden / Hatice'lerden |
| genitive | Hatice'nin | Haticelerin / Hatice'lerin |
Possession of Hatice
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Hatice'm | Haticelerim / Hatice'lerim |
| senin (your) | Hatice'n | Haticelerin / Hatice'lerin |
| onun (his/her/its) | Hatice'si | Haticeleri / Hatice'leri |
| bizim (our) | Hatice'miz | Haticelerimiz / Hatice'lerimiz |
| sizin (your) | Hatice'niz | Haticeleriniz / Hatice'leriniz |
| onların (their) | Hatice'si / Haticeleri / Hatice'leri | Haticeleri / Hatice'leri |