Ioniacus
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Ἰωνῐᾰκός (Iōniakós).
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /i.oːˈni.a.kus/, [ioːˈniäkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.oˈni.a.kus/, [ioˈniːäkus]
Adjective edit
Iōniacus (feminine Iōniaca, neuter Iōniacum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Iōniacus | Iōniaca | Iōniacum | Iōniacī | Iōniacae | Iōniaca | |
Genitive | Iōniacī | Iōniacae | Iōniacī | Iōniacōrum | Iōniacārum | Iōniacōrum | |
Dative | Iōniacō | Iōniacō | Iōniacīs | ||||
Accusative | Iōniacum | Iōniacam | Iōniacum | Iōniacōs | Iōniacās | Iōniaca | |
Ablative | Iōniacō | Iōniacā | Iōniacō | Iōniacīs | |||
Vocative | Iōniace | Iōniaca | Iōniacum | Iōniacī | Iōniacae | Iōniaca |
Synonyms edit
- (Ionian): Iōnēnsis (New Latin)
References edit
- “Ĭōnĭăcus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “Ĭōniacus” on page 964/2 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)