Kadıköy
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish قاضیكوی (kadıköy), by surface analysis, kadı (“judge”) + köy (“village”).
Pronunciation edit
Proper noun edit
Kadıköy
Declension edit
declension of Kadıköy
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Kadıköy | Kadıköyler / Kadıköy'ler |
| accusative | Kadıköy'ü | Kadıköyleri / Kadıköy'leri |
| dative | Kadıköy'e | Kadıköylere / Kadıköy'lere |
| locative | Kadıköy'de | Kadıköylerde / Kadıköy'lerde |
| ablative | Kadıköy'den | Kadıköylerden / Kadıköy'lerden |
| genitive | Kadıköy'ün | Kadıköylerin / Kadıköy'lerin |
possessive of Kadıköy
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Kadıköy'üm | Kadıköylerim / Kadıköy'lerim |
| senin (your) | Kadıköy'ün | Kadıköylerin / Kadıköy'lerim |
| onun (his/her/its) | Kadıköy'ü | Kadıköyleri / Kadıköy'leri |
| bizim (our) | Kadıköy'ümüz | Kadıköylerimiz / Kadıköy'lerimiz |
| sizin (your) | Kadıköy'ünüz | Kadıköyleriniz / Kadıköy'leriniz |
| onların (their) | Kadıköy'ü / Kadıköyleri / Kadıköy'leri | Kadıköyleri / Kadıköy'leri |