Menemen
Turkish
edit
Etymology
editFrom Ancient Greek μαίνομαι (maínomai, “raving mad”).
Pronunciation
editProper noun
editMenemen
Declension
edit declension of Menemen
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Menemen | Menemenler / Menemen'ler |
| accusative | Menemen'i | Menemenleri / Menemen'leri |
| dative | Menemen'e | Menemenlere / Menemen'lere |
| locative | Menemen'de | Menemenlerde / Menemen'lerde |
| ablative | Menemen'den | Menemenlerden / Menemen'lerden |
| genitive | Menemen'in | Menemenlerin / Menemen'lerin |
possessive of Menemen
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Menemen'im | Menemenlerim / Menemen'lerim |
| senin (your) | Menemen'in | Menemenlerin / Menemen'lerin |
| onun (his/her/its) | Menemen'i | Menemenleri / Menemen'leri |
| bizim (our) | Menemen'imiz | Menemenlerimiz / Menemen'lerimiz |
| sizin (your) | Menemen'iniz | Menemenleriniz / Menemen'leriniz |
| onların (their) | Menemen'i / Menemenleri / Menemen'leri | Menemenleri / Menemen'leri |