Menteşe

Turkish

Menteşe ilçesi

Etymology

From Ottoman Turkish منتشه

Pronunciation

• IPA^(key): /mæn.tʰe.ʃe/

Proper noun

Menteşe

1. A district of Muğla, Turkey

Declension

    Declension of Menteşe

	singular	plural
nominative	Menteşe	Menteşeler / Menteşe'ler
accusative	Menteşe'yi	Menteşeleri / Menteşe'leri
dative	Menteşe'ye	Menteşelere / Menteşe'lere
locative	Menteşe'de	Menteşelerde / Menteşe'lerde
ablative	Menteşe'den	Menteşelerden / Menteşe'lerden
genitive	Menteşe'nin	Menteşelerin / Menteşe'lerin

    Possession of Menteşe

	singular	plural
benim (my)	Menteşe'm	Menteşelerim / Menteşe'lerim
senin (your)	Menteşe'n	Menteşelerin / Menteşe'lerin
onun (his/her/its)	Menteşe'si	Menteşeleri / Menteşe'leri
bizim (our)	Menteşe'miz	Menteşelerimiz / Menteşe'lerimiz
sizin (your)	Menteşe'niz	Menteşeleriniz / Menteşe'leriniz
onların (their)	Menteşe'si / Menteşeleri / Menteşe'leri	Menteşeleri / Menteşe'leri

Derived terms

• Menteşeli