Minotaurus
Latin
editEtymology
editBorrowing from Ancient Greek Μῑνώταυρος (Mīnṓtauros, “Minotaur”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /miː.noːˈtau̯.rus/, [miːnoːˈt̪äu̯rʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mi.noˈtau̯.rus/, [minoˈt̪äːu̯rus]
Noun
editMīnōtaurus m sg (genitive Mīnōtaurī); second declension
- the Minotaur
Inflection
editSecond-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Mīnōtaurus |
Genitive | Mīnōtaurī |
Dative | Mīnōtaurō |
Accusative | Mīnōtaurum |
Ablative | Mīnōtaurō |
Vocative | Mīnōtaure |