Naravas
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Ναραύας (Naraúas).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈna.ra.u̯aːs/, [ˈnäräu̯äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈna.ra.vas/, [ˈnäːräväs]
Proper noun edit
Naravās m sg (genitive Naravae); first declension
- A Numidian chief
Declension edit
First-declension noun (masculine Greek-type with nominative singular in -ās), singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Naravās |
Genitive | Naravae |
Dative | Naravae |
Accusative | Naravān |
Ablative | Naravā |
Vocative | Naravā |
References edit
- “Naravas”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray