Narman
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish نارمان (narman), ناریمان (nariman).
Pronunciation edit
Proper noun edit
Narman
Declension edit
declension of Narman
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Narman | Narmanlar / Narman'lar |
| accusative | Narman'ı | Narmanları / Narman'ları |
| dative | Narman'a | Narmanlara / Narman'lara |
| locative | Narman'da | Narmanlarda / Narman'larda |
| ablative | Narman'dan | Narmanlardan / Narman'lardan |
| genitive | Narman'ın | Narmanların / Narman'ların |
possessive of Narman
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Narman'ım | Narmanlarım / Narman'larım |
| senin (your) | Narman'ın | Narmanların / Narman'ların |
| onun (his/her/its) | Narman'ı | Narmanları / Narman'ları |
| bizim (our) | Narman'ımız | Narmanlarımız / Narman'larımız |
| sizin (your) | Narman'ınız | Narmanlarınız / Narman'larınız |
| onların (their) | Narman'ı / Narmanları / Narman'ları | Narmanları / Narman'ları |