Northus
Latin
editAlternative forms
editEtymology
editPossibly from a descendant of *nurþrą or from Notus (νότος (nótos))
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ˈnor.tʰus/, [ˈnɔrt̪ʰʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈnor.tus/, [ˈnɔrt̪us]
Noun
editNorthus m sg (genitive Northī); second declension
- (Medieval Latin, dubious) the north
Declension
editSecond-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Northus |
Genitive | Northī |
Dative | Northō |
Accusative | Northum |
Ablative | Northō |
Vocative | Northe |
References
edit- Northus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- 1865, De moribus et actis primorum Normanniae ducum auctore Dudone Sancti Quintini decano. Nouvelle édtion publiée par Jules Lair, p. 133:
- [...], postea Zephyro, Nothoque nobis contrariis obtriti, [...]
- 1848, Philipp Krug, Forschungen in der älteren Geschichte Russlands. Erster Theil, p. 167:
- Ich möchte (Du Cange im Glossar. entgegen), statt Northo hier Noto oder Notho lesen (wie S. 493); theils weils vorher schon Aquilo vorkommt, theils weil die Normannen eigentlich nach Rom gehen wollten, und nur, durch den Südostwind (Notus) getrieben, nördlicher nach Luna kamen.