Ortaköy

Turkish

Ortaköy ilçesi

Etymology

From orta +‎ köy

Pronunciation

• IPA^(key): /oɾˈtaˈcœj/

Proper noun

Ortaköy

1. A town and district of Aksaray, Turkey

Declension

    declension of Ortaköy

	singular	plural
nominative	Ortaköy	Ortaköyler / Ortaköy'ler
accusative	Ortaköy'ü	Ortaköyleri / Ortaköy'leri
dative	Ortaköy'e	Ortaköylere / Ortaköy'lere
locative	Ortaköy'de	Ortaköylerde / Ortaköy'lerde
ablative	Ortaköy'den	Ortaköylerden / Ortaköy'lerden
genitive	Ortaköy'ün	Ortaköylerin / Ortaköy'lerin

    possessive of Ortaköy

	singular	plural
benim (my)	Ortaköy'üm	Ortaköylerim / Ortaköy'lerim
senin (your)	Ortaköy'ün	Ortaköylerin / Ortaköy'lerim
onun (his/her/its)	Ortaköy'ü	Ortaköyleri / Ortaköy'leri
bizim (our)	Ortaköy'ümüz	Ortaköylerimiz / Ortaköy'lerimiz
sizin (your)	Ortaköy'ünüz	Ortaköyleriniz / Ortaköy'leriniz
onların (their)	Ortaköy'ü / Ortaköyleri / Ortaköy'leri	Ortaköyleri / Ortaköy'leri

Derived terms

• Ortaköylü