Pinara
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Πίναρα (Pínara).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈpi.na.ra/, [ˈpɪnärä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpi.na.ra/, [ˈpiːnärä]
Proper noun edit
Pinara f sg (genitive Pinarae); first declension
Declension edit
First-declension noun, with locative, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Pinara |
Genitive | Pinarae |
Dative | Pinarae |
Accusative | Pinaram |
Ablative | Pinarā |
Vocative | Pinara |
Locative | Pinarae |