Placia
See also: placía
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Πλακία (Plakía).
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈpla.ki.a/, [ˈpɫ̪äkiä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpla.t͡ʃi.a/, [ˈpläːt͡ʃiä]
Proper noun edit
Placia f sg (genitive Placiae); first declension
Declension edit
First-declension noun, with locative, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Placia |
Genitive | Placiae |
Dative | Placiae |
Accusative | Placiam |
Ablative | Placiā |
Vocative | Placia |
Locative | Placiae |