Latin

edit

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Pompejus m sg (genitive Pompejī or Pompeī); second declension

  1. Alternative form of Pompeius (Pompey)
    • Dionysii Petavii Aurelianensis Rationarium Temporum Tomus Tertius Continens Successiones Patriarcharum, Pontificum, Imperatorum, ac Regum Veteris & Novi Testamenti, Venetiis, 1722, p. 48 & 92 (a list of Roman consules):
      Successio XXXIX. Consules Romani. [...] Sextus Pompejus Pompei Magni Filius   [An. urbis] 719   [Ante Chr.] 34

Declension

edit

Second-declension noun, singular only.

Case Singular
Nominative Pompejus
Genitive Pompejī
Pompeī
Dative Pompejō
Accusative Pompejum
Ablative Pompejō
Vocative Pompeī

Note:

  • The genitive Pompei does very rarely occur as Pompej in older texts.

References

edit