Protestan

See also: protestan

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish پروتستان (protestan), from French protestant.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾɔ.tes.tɑn/

Noun

Protestan (definite accusative Protestanı, plural Protestanlar)

1. Protestant

Declension

Inflection
Nominative	Protestan
Definite accusative	Protestanı
	Singular	Plural
Nominative	Protestan	Protestanlar
Definite accusative	Protestanı	Protestanları
Dative	Protestana	Protestanlara
Locative	Protestanda	Protestanlarda
Ablative	Protestandan	Protestanlardan
Genitive	Protestanın	Protestanların
Predicative forms Singular Plural 1st singular Protestanım Protestanlarım 2nd singular Protestansın Protestanlarsın 3rd singular Protestan Protestandır Protestanlar Protestanlardır 1st plural Protestanız Protestanlarız 2nd plural Protestansınız Protestanlarsınız 3rd plural Protestanlar Protestanlardır

Derived terms

• Protestanlık (“Protestantism”)