Reconstruction:Proto-West Germanic/katil
Proto-West Germanic edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *katilaz.
Noun edit
*katil m[1]
Inflection edit
Masculine a-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *katil | |
Genitive | *katilas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *katil | *katilō, *katilōs |
Accusative | *katil | *katilā |
Genitive | *katilas | *katilō |
Dative | *katilē | *katilum |
Instrumental | *katilu | *katilum |
Descendants edit
- Old English: ċietel, ċietil, ċytel, ċitel, ċetel
- Old Frisian: tsietel, zetel, szetel, sthitil, ketel, tsetel
- Old Saxon: ketil
- Old Dutch: *ketil
- Old High German: kezzil, chezzil
References edit
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 216: “PWGmc *katil”