Reichenbachius
Latin edit
Etymology edit
From German Reichenbach + -ius.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /re.i.kʰenˈba.kʰi.us/, [reɪkʰɛmˈbäkʰiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /re.i.kenˈba.ki.us/, [reikenˈbäːkius]
Proper noun edit
Reichenbachius m sg (genitive Reichenbachiī or Reichenbachī); second declension
- (New Latin) a male surname from German, equivalent to German Reichenbach.
- 1705, Christian Warlitz, Christiani Warlitzii […] scrutinium lacrymarum medico-sacrum[1], →OCLC, page 17:
- […] Cyprianus cognominat nectareas, Joh. Reichenbachius in meditat.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1786, Claude Fleury, Claudii Fleurii abbatis Historia ecclesiastica[2], →OCLC, page 165:
- Obſervandum, quod ſupremus Conſiſtorii Præſes Reichenbachius hoc anno generalem inquiſitionem in Prædicantes inſtituere a Rege juſſus, […]
- (please add an English translation of this quotation)
Declension edit
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Reichenbachius |
Genitive | Reichenbachiī Reichenbachī1 |
Dative | Reichenbachiō |
Accusative | Reichenbachium |
Ablative | Reichenbachiō |
Vocative | Reichenbachī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).