Umur

See also: umur

Turkish

Etymology

From Arabic أُمُور (ʔumūr).

Proper noun

Umur

1. a male given name from Arabic

Declension

    declension of Umur

	singular	plural
nominative	Umur	Umurlar / Umur'lar
accusative	Umur'u	Umurları / Umur'ları
dative	Umur'a	Umurlara / Umur'lara
locative	Umur'da	Umurlarda / Umur'larda
ablative	Umur'dan	Umurlardan / Umur'lardan
genitive	Umur'un	Umurların / Umur'ların

    possessive of Umur

	singular	plural
benim (my)	Umur'um	Umurlarım / Umur'larım
senin (your)	Umur'un	Umurların / Umur'ların
onun (his/her/its)	Umur'u	Umurları / Umur'ları
bizim (our)	Umur'umuz	Umurlarımız / Umur'larımız
sizin (your)	Umur'unuz	Umurlarınız / Umur'larınız
onların (their)	Umur'u / Umurları / Umur'ları	Umurları / Umur'ları