abbacinandus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle of abbacinō.
Participle edit
abbacinandus (feminine abbacinanda, neuter abbacinandum); first/second-declension participle
- which is to be blinded
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abbacinandus | abbacinanda | abbacinandum | abbacinandī | abbacinandae | abbacinanda | |
Genitive | abbacinandī | abbacinandae | abbacinandī | abbacinandōrum | abbacinandārum | abbacinandōrum | |
Dative | abbacinandō | abbacinandō | abbacinandīs | ||||
Accusative | abbacinandum | abbacinandam | abbacinandum | abbacinandōs | abbacinandās | abbacinanda | |
Ablative | abbacinandō | abbacinandā | abbacinandō | abbacinandīs | |||
Vocative | abbacinande | abbacinanda | abbacinandum | abbacinandī | abbacinandae | abbacinanda |