abhibitus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of abhibeō.
Participle edit
abhibitus (feminine abhibita, neuter abhibitum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abhibitus | abhibita | abhibitum | abhibitī | abhibitae | abhibita | |
Genitive | abhibitī | abhibitae | abhibitī | abhibitōrum | abhibitārum | abhibitōrum | |
Dative | abhibitō | abhibitō | abhibitīs | ||||
Accusative | abhibitum | abhibitam | abhibitum | abhibitōs | abhibitās | abhibita | |
Ablative | abhibitō | abhibitā | abhibitō | abhibitīs | |||
Vocative | abhibite | abhibita | abhibitum | abhibitī | abhibitae | abhibita |