acclamandus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle of acclāmō
Participle edit
acclāmandus (feminine acclāmanda, neuter acclāmandum); first/second-declension participle
- which is to be exclaimed
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | acclāmandus | acclāmanda | acclāmandum | acclāmandī | acclāmandae | acclāmanda | |
Genitive | acclāmandī | acclāmandae | acclāmandī | acclāmandōrum | acclāmandārum | acclāmandōrum | |
Dative | acclāmandō | acclāmandō | acclāmandīs | ||||
Accusative | acclāmandum | acclāmandam | acclāmandum | acclāmandōs | acclāmandās | acclāmanda | |
Ablative | acclāmandō | acclāmandā | acclāmandō | acclāmandīs | |||
Vocative | acclāmande | acclāmanda | acclāmandum | acclāmandī | acclāmandae | acclāmanda |