Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of admoneō.

Participle edit

admonitus (feminine admonita, neuter admonitum); first/second-declension participle

  1. admonished
  2. advised
  3. urged
  4. warned

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative admonitus admonita admonitum admonitī admonitae admonita
Genitive admonitī admonitae admonitī admonitōrum admonitārum admonitōrum
Dative admonitō admonitō admonitīs
Accusative admonitum admonitam admonitum admonitōs admonitās admonita
Ablative admonitō admonitā admonitō admonitīs
Vocative admonite admonita admonitum admonitī admonitae admonita

References edit

  • admonitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • admonitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • admonitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.