adsentatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of adsentor.
Participle edit
adsentātus (feminine adsentāta, neuter adsentātum); first/second-declension participle
- Alternative form of assentātus
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adsentātus | adsentāta | adsentātum | adsentātī | adsentātae | adsentāta | |
Genitive | adsentātī | adsentātae | adsentātī | adsentātōrum | adsentātārum | adsentātōrum | |
Dative | adsentātō | adsentātō | adsentātīs | ||||
Accusative | adsentātum | adsentātam | adsentātum | adsentātōs | adsentātās | adsentāta | |
Ablative | adsentātō | adsentātā | adsentātō | adsentātīs | |||
Vocative | adsentāte | adsentāta | adsentātum | adsentātī | adsentātae | adsentāta |