Latin

edit

Etymology

edit

Perfect participle of affor

Participle

edit

affātus (feminine affāta, neuter affātum); first/second-declension participle

  1. addressed, accosted, implored

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative affātus affāta affātum affātī affātae affāta
Genitive affātī affātae affātī affātōrum affātārum affātōrum
Dative affātō affātō affātīs
Accusative affātum affātam affātum affātōs affātās affāta
Ablative affātō affātā affātō affātīs
Vocative affāte affāta affātum affātī affātae affāta

References

edit