affirmandus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle of affirmō.
Participle edit
affirmandus (feminine affirmanda, neuter affirmandum); first/second-declension participle
- which is to be affirmed
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | affirmandus | affirmanda | affirmandum | affirmandī | affirmandae | affirmanda | |
Genitive | affirmandī | affirmandae | affirmandī | affirmandōrum | affirmandārum | affirmandōrum | |
Dative | affirmandō | affirmandō | affirmandīs | ||||
Accusative | affirmandum | affirmandam | affirmandum | affirmandōs | affirmandās | affirmanda | |
Ablative | affirmandō | affirmandā | affirmandō | affirmandīs | |||
Vocative | affirmande | affirmanda | affirmandum | affirmandī | affirmandae | affirmanda |