afganger
Old Swedish
editAlternative forms
edit- ᛆᚠᚵᛆᚿᚵᚽᚱ (Runic)
Noun
editafganger m
- departure; the act of leaving
Declension
edit Declension of afganger (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | afganger | afgangrin | afgangar | afganganir, afganganer |
accusative | afgang | afgangin | afganga | afgangana |
dative | afgangi, afgange | afganginum, afgangenom | afgangum, afgangom | afgangumin, afgangomen |
genitive | afgangs | afgangsins | afganga | afganganna |
Descendants
edit- Swedish: avgång