aljuĝi

Esperanto

Etymology

From al- +‎ juĝi.

Pronunciation

• IPA^(key): [alˈjud͡ʒi]
• Rhymes: -ud͡ʒi
• Hyphenation: al‧ju‧ĝi

Verb

aljuĝi (present aljuĝas, past aljuĝis, future aljuĝos, conditional aljuĝus, volitive aljuĝu)

1. (transitive) to award (something to someone)

   La tribunalo aljuĝis al ŝi la gardon de ŝiaj infanoj.

   The court awarded her custody of her children.

2. (transitive) to attribute
   • Vl. Tobek and K. Procházka (translators), Avineto (Babička / The Grandmother) by Božena Němcová, Chapter 18,

     [Ŝi] toleradis kun sankta pacienco ŝiajn kapricojn, aljuĝante ilin sole al ŝia nevenkebla, longe daŭranta malsano.

     With saintly patience she continued to endure her caprices, attributing them solely to her long, incurable illness.

   • Eugen Wuester (translator), La Kantistino (Die Sängerin) by Wilhelm Hauff, Chapter 3,

     oni ankoraŭ ne estus aljuĝinta al li sesdek jarojn.

     they would not have thought he was sixty years old

     (literally, “they would not have attributed to him sixty years”)

Conjugation

Conjugation of aljuĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense aljuĝas aljuĝis aljuĝos active participle aljuĝanta aljuĝantaj aljuĝinta aljuĝintaj aljuĝonta aljuĝontaj acc. aljuĝantan aljuĝantajn aljuĝintan aljuĝintajn aljuĝontan aljuĝontajn passive participle aljuĝata aljuĝataj aljuĝita aljuĝitaj aljuĝota aljuĝotaj acc. aljuĝatan aljuĝatajn aljuĝitan aljuĝitajn aljuĝotan aljuĝotajn nominal active participle aljuĝanto aljuĝantoj aljuĝinto aljuĝintoj aljuĝonto aljuĝontoj acc. aljuĝanton aljuĝantojn aljuĝinton aljuĝintojn aljuĝonton aljuĝontojn nominal passive participle aljuĝato aljuĝatoj aljuĝito aljuĝitoj aljuĝoto aljuĝotoj acc. aljuĝaton aljuĝatojn aljuĝiton aljuĝitojn aljuĝoton aljuĝotojn adverbial active participle aljuĝante aljuĝinte aljuĝonte adverbial passive participle aljuĝate aljuĝite aljuĝote infinitive aljuĝi imperative aljuĝu conditional aljuĝus