amotus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of āmoveō.
Participle
editāmōtus (feminine āmōta, neuter āmōtum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | āmōtus | āmōta | āmōtum | āmōtī | āmōtae | āmōta | |
Genitive | āmōtī | āmōtae | āmōtī | āmōtōrum | āmōtārum | āmōtōrum | |
Dative | āmōtō | āmōtō | āmōtīs | ||||
Accusative | āmōtum | āmōtam | āmōtum | āmōtōs | āmōtās | āmōta | |
Ablative | āmōtō | āmōtā | āmōtō | āmōtīs | |||
Vocative | āmōte | āmōta | āmōtum | āmōtī | āmōtae | āmōta |
References
edit- “amotus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- amotus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.