amuletti
Finnish edit
Etymology edit
From Swedish amulett, from German, from French; ultimately from Latin.
Pronunciation edit
Noun edit
amuletti
Declension edit
Inflection of amuletti (Kotus type 5*C/risti, tt-t gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | amuletti | amuletit | ||
genitive | amuletin | amulettien | ||
partitive | amulettia | amuletteja | ||
illative | amulettiin | amuletteihin | ||
singular | plural | |||
nominative | amuletti | amuletit | ||
accusative | nom. | amuletti | amuletit | |
gen. | amuletin | |||
genitive | amuletin | amulettien | ||
partitive | amulettia | amuletteja | ||
inessive | amuletissa | amuleteissa | ||
elative | amuletista | amuleteista | ||
illative | amulettiin | amuletteihin | ||
adessive | amuletilla | amuleteilla | ||
ablative | amuletilta | amuleteilta | ||
allative | amuletille | amuleteille | ||
essive | amulettina | amuletteina | ||
translative | amuletiksi | amuleteiksi | ||
abessive | amuletitta | amuleteitta | ||
instructive | — | amuletein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms edit
Further reading edit
- “amuletti”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02