angariaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of angariō
Participle edit
angariātūrus (feminine angariātūra, neuter angariātūrum); first/second-declension participle
- about to commandeer
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | angariātūrus | angariātūra | angariātūrum | angariātūrī | angariātūrae | angariātūra | |
Genitive | angariātūrī | angariātūrae | angariātūrī | angariātūrōrum | angariātūrārum | angariātūrōrum | |
Dative | angariātūrō | angariātūrō | angariātūrīs | ||||
Accusative | angariātūrum | angariātūram | angariātūrum | angariātūrōs | angariātūrās | angariātūra | |
Ablative | angariātūrō | angariātūrā | angariātūrō | angariātūrīs | |||
Vocative | angariātūre | angariātūra | angariātūrum | angariātūrī | angariātūrae | angariātūra |