annríki

Icelandic

Etymology

From önn +‎ ríki.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈanːˌriːcɪ/

Noun

annríki n (genitive singular annríkis, no plural)

1. busy activity, bustle

   Synonyms: erill, umgangur

Declension

Declension of annríki
n-s	singular
	indefinite	definite
nominative	annríki	annríkið
accusative	annríki	annríkið
dative	annríki	annríkinu
genitive	annríkis	annríkisins

Related terms

• annríkur (“busy, bustling”)