annuntiatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of annūntiō.
Participle edit
annūntiātus (feminine annūntiāta, neuter annūntiātum); first/second-declension participle
- Alternative form of adnūntiātus
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | annūntiātus | annūntiāta | annūntiātum | annūntiātī | annūntiātae | annūntiāta | |
Genitive | annūntiātī | annūntiātae | annūntiātī | annūntiātōrum | annūntiātārum | annūntiātōrum | |
Dative | annūntiātō | annūntiātō | annūntiātīs | ||||
Accusative | annūntiātum | annūntiātam | annūntiātum | annūntiātōs | annūntiātās | annūntiāta | |
Ablative | annūntiātō | annūntiātā | annūntiātō | annūntiātīs | |||
Vocative | annūntiāte | annūntiāta | annūntiātum | annūntiātī | annūntiātae | annūntiāta |