antract
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French entracte.
Noun
editantract n (plural antracte)
Declension
editDeclension of antract
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) antract | antractul | (niște) antracte | antractele |
genitive/dative | (unui) antract | antractului | (unor) antracte | antractelor |
vocative | antractule | antractelor |