apoteka
Norwegian Bokmål edit
Alternative forms edit
Noun edit
apoteka n
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
apoteka n
Old Polish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin apothēca,[1][2] from Ancient Greek ἀποθήκη (apothḗkē, “repository”).[3] First attested in the second half of the 15th century.
Pronunciation edit
Noun edit
apoteka f
- (pharmacy) pharmacy
- 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią][1], line 307:
- Nye pomogv apoteky, przeczyw mnye zathne leky
- [Nie pomogą apoteki, przeciw mnie żadne leki]
Derived terms edit
adjectives
noun
Descendants edit
References edit
- ^ Brückner, Aleksander (1927) “apteka”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “apteka”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “apteka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(apteka) apoteka”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Serbo-Croatian edit
Etymology edit
From Latin apothēca. Doublet of bùtik.
Noun edit
apotéka f (Cyrillic spelling апоте́ка)
- apothecary (place)
- pharmacy
Declension edit
Declension of apoteka