Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of applicō.

Participle

edit

applicitus (feminine applicita, neuter applicitum); first/second-declension participle

  1. applied
  2. attached to

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative applicitus applicita applicitum applicitī applicitae applicita
Genitive applicitī applicitae applicitī applicitōrum applicitārum applicitōrum
Dative applicitō applicitō applicitīs
Accusative applicitum applicitam applicitum applicitōs applicitās applicita
Ablative applicitō applicitā applicitō applicitīs
Vocative applicite applicita applicitum applicitī applicitae applicita

References

edit
  • applicitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • applicitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.