appugnaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of appugnō
Participle edit
appugnātūrus (feminine appugnātūra, neuter appugnātūrum); first/second-declension participle
- about to assault
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | appugnātūrus | appugnātūra | appugnātūrum | appugnātūrī | appugnātūrae | appugnātūra | |
Genitive | appugnātūrī | appugnātūrae | appugnātūrī | appugnātūrōrum | appugnātūrārum | appugnātūrōrum | |
Dative | appugnātūrō | appugnātūrō | appugnātūrīs | ||||
Accusative | appugnātūrum | appugnātūram | appugnātūrum | appugnātūrōs | appugnātūrās | appugnātūra | |
Ablative | appugnātūrō | appugnātūrā | appugnātūrō | appugnātūrīs | |||
Vocative | appugnātūre | appugnātūra | appugnātūrum | appugnātūrī | appugnātūrae | appugnātūra |